DOMOWA BIBLIOTECZKA - Dolomity. Korona trzytysięczników /Roberto Ciri, Alberto Bernardi/

 Witam

To, że każde góry mnie fascynują swoją budową geologiczną jak I swoim pięknem wie każdy kto mnie zna. W domowej biblioteczce mam już niezwykłą kolekcję książek-przewodników w roli głównej właśnie z górami tymi z polskimi szczytami jak I zagranicznymi głównie w Europie. Nie ma jak wyruszyć w ten niezwykły teren, gdzie z dala od zgiełku miastowego życia, możemy przenieść się w zupełnie inny świat. Możemy dostrzec w nim naturę, to piękno jakie sprawia, że nasze nastawienie do życia się zmienia choć na ułamek sekundy. 

Moja ostatnia książka jaką “studiowałam” przez ostatnie dni to "Dolomity. Korona trzytysięczników." wydawnictwa @bezdroza.pl autorstwa Roberto Ciri, Alberto Bernardi.

Co prawda Dolomity są dla mnie zarówno marzeniem i wyzwaniem, ale zagłębienie się w tej lekturze było dla mnie samą przyjemnością.

Dolomity to pasmo górskie w północno-wschodniej części Włoch, część Południowych Alp Wapiennych w Alpach Wschodnich. Leży pomiędzy dolinami: Val Rendena na zachodzie, Piawa na wschodzie oraz Pustertal (Val Pusteria) na północy. Najwyższe szczyty Dolomitów stanowią: Punta Penia (3342 m n.p.m.) i Punta Rocca (3309 m n.p.m.) w masywie Marmolady, Antelao (3263 m n.p.m.), Tofany.


Z treści dowiedziałam się bardzo ciekawych informacji, przede wszystkim, że w tych górach jest sporo szczytów, których wysokość przekracza 3000 metrów. Między innymi można tu wymienić: Marmolada, masyw Tofane, Antelao, Pelmo, Sassolungo, Cristallo, Sorapis, Civetta, Tosa czy Cima Brenta. Do dyspozycji są drogi na 86 głównych szczytów. Wybór zawsze można dopasować do swoich możliwości fizycznych.

Dolomickie trzytysięczniki są podzielone, patrząc od zachodu na wschód, na 16 grup górskich: Dolomiti Brenta, Catinaccio, Sassolungo, Odle-Puez, Sella, Tofane, Sasso Croce – Lavarella – Fanes, Dolomiti di Braies, Dolomity Seksteńskie i Auronzo, Cristallo, Sorapis, Antelao, Pelmo, Marmolada i Pale di San Martino. Najwyższe wzniesienie to Punta Penia w masywie Marmolada. Grupy z największą liczbą trzytysięczników to Marmolada i Dolomiti Brenta, na ostatnim miejscu natomiast plasuje się masyw Catinaccio z jednym wzniesieniem przekraczającym wysokość 3000 metrów, szczytem Catinaccio d’Antermoia.

Czy wiedzieliście, że pionierami tych gór byli: John Ball, Paul Grohmann czy Michael Onnerkofler? Albo, że sporo dolomickich szczytów zdobyto między 1860-1890 rokiem? Ten przewodnik otwiera przed nami historię, budowę geologiczną jak i opis szczytów.

Ja go polecam głównie dla tych osób jakie miały już pewne doświadczenie ze wspinaczką, wiedzą jak się fachowo do niej przygotować pod względem sprzętu jak i formy fizycznej. Książkę wzbogacono licznymi fotografiami szczytów, ujęć ze wspinaczki i mapami.

#współpraca barterowa
#wpis sponsorowany

pozdrawiam - Magda